Grajmy w szachy!

Dawno, dawno temu w odległym kraju – Indiach mądry wezyr (minister króla) wymyślił grę zwaną szachy. Chciał, aby synowie króla mogli uczyć się dowodzenia wojskiem i kierowania królestwem. Dzięki szachom młodzi książęta mogli się uczyć jak rządzić, a królestwo nie było narażone na straty żołnierzy, ziemi oraz innych bogactw. Jeśli zrobili coś źle to tylko w grze. Zachęcano do gry takie osoby w państwie jak: królową, króla, książęta, księżniczki oraz rycerzy.

W zamku mieszkał Dobrosułek – giermek (czyli pomocnik rycerza). Jego zadaniem było oprowadzać oraz doradzać wszystkim tym, którzy byli zainteresowani poznaniem mieszkańców szachowego królestwa. Były to bierki, figury i pionki. Szachowe królestwo tak jak każda kraina ma swoje granice. Terenem naszego królestwa , naszym polem bitwy jest plansza, którą nazywamy szachownicą. Ma ona kształt kwadratu (ma cztery równe boki) i jest podzielona na jeszcze mniejsze kwadraciki, które nazywamy polami. Każde pole to domek dla bierki, dlatego każde ma swój własny adres. Do jego znalezienia służą literki i cyferki, które widoczne są po bokach szachownicy. Na szachownicy gramy poruszając się po niej bierkami i przestawiając je na różne pola. Pola są w dwóch kolorach – białe i czarne. Gdy rozpoczyna się bitwa, każdy z mieszkańców wie jak poruszać się po wyznaczonych polach. A oto mieszkańcy Szachowego Królestwa:

Król – jest siwy, król jest stary, nosi brodę, okulary

Bardzo małe robi kroki, w przód do tyłu i na boki.

Wieża – ciężkozbrojna pani, lubi władać nad liniami

Co są równo rozłożone, w każdym pionie i poziomie.

Goniec – śmiga niedościgle po przekątnej wroga kłuje

I ogłasza wszystkim wokół to, co król im rozkazuje

Królowa – czyli hetman

Groźna to figura, stoi zaraz koło króla

Gdy napotka w polu wroga, jego zemsta będzie sroga

Konik – czyli skoczek

Konia złapać dziwna sprawa, tego z łąki - to zabawa

Gdy chcesz zrobić to z szachami, skacze wszystkim nad głowami

Pionki

Nie dla niego wycofanie, gdy na polu raz już stanie,

Pionek biedny, pionek mały, w przód mu prawa iść kazały.

PRAWA SZACHOWE

1. Ruchy wykonujemy na przemian – raz białe, raz czarne.

2. Pierwszy ruch wykonują białe.

3. Gdy zbijamy bierkę przeciwnika, nasza bierka staje na jej polu, nie może w tym samym ruchu pojechać dalej.

4. W szachach nie ma obowiązku zbijania.

5. Nie gramy po to, żeby zbić jak najwięcej bierek przeciwnika, ale po to, żeby pojmać jego króla.

6. Król jest jedyną bierką, której nie można zbić. Można go tylko zaatakować.

7. Zanim zaczniemy grę, podajemy rękę naszemu przeciwnikowi.

W dawnych czasach, gdy rycerze walczyli ze sobą na turniejach rycerskich, to przed rozpoczęciem walki podchodzili do siebie i witali się. Robili to po to, żeby pokazać przeciwnikowi, że go szanują i będą walczyli uczciwie. Zachęcam do tego i Was dzieci
i rodzice. Zachowajmy królewskie i rycerskie obyczaje.

mgr Joanna Galant